حانیه خانی در
سلامت
پنج دلیل برای اینکه رژیم‌های محدودکننده بیشتر از اینکه مفید باشند، مضر هستند!
ممکن است با شروع سال، ماه یا هفته عزم خود را جزم کنید و اهدافی مثل «تناسب اندام»، «کاهش وزن»، «روی فرم آمدن» یا «سالم زیستی» را برای خود تعیین کنید. همه‌ی ما چنین تصمیاتی داشته‌ایم و خواهیم داشت. دوست داریم با یک رژیم غذایی سالم و سفت و سخت، چربی‌های بدن را از بین ببریم.
تقریبا اکثر رژیم‌هایی که دنبال می‌کنیم یا کالری را محدود می‌کنند و یا گروه‌های غذایی را. حتی به اصطلاح هم یک رژیم غذایی نیستند، زیرا شما مقدار غذا یا گروه‌های غذایی را کاهش می‌دهید.
رژیم‌های غذایی در کوتاه‌مدت کار می‌کنند؛ زیرا به هر طریقی میزان غذا را کاهش می‌دهند. از طریق شمارش کالری‌ها یا ماکروها، محدود کردن مدت زمانی که می‌توانید در آن غذا بخورید، حذف کربوهیدرات‌ها یا شکر.
وقتی کم غذا می‌خورید، تصور این است که وزن کم خواهید کرد. و در بیشتر موارد، حداقل برای شروع… تحقیقات نشان می‌دهند که در طول شش ماه اول هر رژیم غذایی (چه کالری شماری یا کاهش کربوهیدرات‌ها)، اکثریت قریب به اتفاق مردم حدود ۵ تا ۱۰ درصد از وزن خود را از دست می‌دهند.
بله تا این‌جا همه چیز خوب به نظر می‌رسد؛ اما یک جنبه‌ی تاریک هم وجود دارد که مردم در مورد آن صحبت نمی‌کنند. در درازمدت، رژیم‌های محدودکننده در واقع بیشتر به شما آسیب می‌رسانند تا فایده‌ای داشته باشند. پنج دلیل برای آن وجود دارد:
۱- رژیم‌ها کار نمی‌کنند
بله من گفتم که رژیم‌های غذایی در شش ماه اول کار می‌کنند. اما بعد از آن چی؟ بعد از دو یا پنج سال چطور؟ به هرحال اگر می‌خواهید چند ماهی یک بار شروع کنید و به فرم بدنی دلخواه‌تان بازگردید، منطقی است که رژیمی پیدا کنید که برای همیشه کار کند تا دیگر مجبور نباشید چند ماه بعد دوباره از اول شروع کنید.
آمارها ممکن است با هم متفاوت باشند، اما با اطمینان می‌توان گفت که رژیم‌های غذایی در حدود ۸۰ تا ۹۵ درصد موارد شکست می‌خورند، اگر شرکت‌کنندگان بیش از ۶ ماه آن‌ها را دنبال کنند.
تصور کنید برای خرید محصولی به مغازه می‌روید و فروشنده به شما می‌گوید که دستگاه به احتمال ۸۰ تا ۹۵ درصد بعد از ۶ ماه خراب می‌شود؛ چه احساسی خواهید داشت؟ اگر به آن فکر کنید یک شکست بزرگ است. دیگر آن را نمی‌خرید، نه؟
۲- رژیم‌های غذایی بزرگ‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌ی افزایش وزن هستند
باور کنید حقیقت دارد. رژیم‌های غذایی در درازمدت بزرگ‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌ی افزایش وزن هستند. دردناک است که فکر کنیم برای کاهش وزن رژیم می‌گیریم، اما در واقع به مرور زمان وزن اضافه کنیم.
همان تحقیقی که در بالا در مورد آن صحبت کردیم، همچنین نشان می‌دهد که در عرض ۲ تا ۵ سال اکثریت افرادی که رژیم دارند وزن خود را دوباره زیاد می‌کنند و در دو سوم موارد نسبت به زمانی که شروع کرده‌اند، سنگین‌تر هستند. از طرفی این رژیم‌ها پیامدهای منفی برای سلامتی دارند، از جمله افزایش سطح کورتیزول و استرس.
شاید رژیم‌های محدودکننده باید با نوعی هشدار سلامت همراه باشد، نه؟
۳- صنعت رژیم از شما می‌خواهد که بارها و بارها شکست بخورید
بهترین راه برای کسب درآمد چیست؟ مشتریان تکراری!
این برای یک راه پول‌ساز عالی چطور است؟ چیزی را به مشتریان خود پیشنهاد دهید که ۸۰ تا ۹۵ درصد مواقع با شکست مواجه می‌شود. زمانی هم که کار نکرد مشتریان را سرزنش کنید (بله، این تقصیر شماست. بخاطر اراده‌ی ضعیف شماست که جواب نمی‌گیرید). سپس احساس بدی در مشتریان ایجاد می‌کنید و آن‌ها محصول کمی متفاوت را امتحان می‌کنند اما باز هم شکست می‌خورند. اینجاست که مشتریان در چرخه‌ی رژیم-شکست-تکرار گیر و دوباره آن را شروع می‌کنند. در تمام این مدت هم شما مشتری را بارها و بارها سرزنش می‌کنید.
این یک راه عالی برای پول در آوردن است، اما برای عزت‌نفس، ارزش شما و احساس شکست وحشتناک است.
۴- رژیم‌های غذایی بیولوژی شما را به هم می‌ریزند
رژیم‌های غذایی هورمون‌های گرسنگی شما را به هم می‌ریزند. هنگامی که انسان‌ها با قحطی (یعنی رژیم غذایی) مواجه می‌شوند، از نظر بیولوژیکی برنامه‌ریزی شده‌اند تا در محدوده وزنی خاصی قرار بگیرند. بنابراین بدن شما تمام تلاش خود را برای جلوگیری از کاهش وزن زیاد انجام می‌دهد.
یکی از هوشمندانه‌ترین کارهایی که بدن شما در طول قحطی/رژیم غذایی انجام می‌دهد، این است که با تحریک هورمون‌های گرسنگی، احساس گرسنگی بیشتری در شما ایجاد می‌کند و همچنین با کاهش هورمون‌های سیری، احساس سیری را برای شما سخت‌تر می‌کند. دقیقا به همین دلیل است که وقتی رژیم هستید، اشتهای سیری ناپذیری دارید.
۵- رژیم‌های غذایی باعث اختلال خوردن می‌شوند
ممکن است چندین رژیم غذایی را امتحان کرده باشید و هرگز در رابطه‌ی شما با غذا اختلالی به وجود نیامده باشد. این خیلی عالی است و من هم برای‌تان خوشحالم. اما همیشه این‌طور نیست. در بسیاری از موارد رژیم غذایی می‌تواند باعث اختلال خوردن شود.
مرز بسیار باریکی بین رژیم‌های غذایی و اختلال در غذا خوردن وجود دارد. اگر رژیم‌های غذایی را به دقت بررسی کنید، می‌بینید که بسیاری از توصیه‌ها بی‌نظم و درهم و برهم هستند؛ مانند رژیم‌های کم‌کالری و روزه‌داری متناوب که در واقع حذف وعده‌های غذایی است.
در واقع انجمن ملی اختلالات خوردن می‌گوید که رژیم‌های غذایی پیش درآمدی بر اختلالات خوردن هستند.
حالا شاید بپرسید اگر رژیم‌های غذایی محدودکننده کارساز نیستند و برای سلامتی شما مضرند، در عوض برای «سالم شدن» چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟
اگر قصد دارید بیخیال رژیم‌های گفته‌شده شوید، می‌توانید به جای آن بر روی رفتارهای ارتقادهنده‌ی سلامتی تمرکز کنید که در درازمدت باعث نتایج مثبتی در سلامتی شما می‌شوند. این‌ها شامل:
- خوردن انواع غذاها از جمله میوه‌ها و سبزیجات فراوان (تا جایی که بودجه‌ی شما اجازه دهد).
- داشتن خواب باکیفیت خوب در شب (ترجیحا ۷-۸ ساعت در شب؛ اما تا آن‌جا که شرایط به شما اجازه می‌دهد).
- به طور منظم در تحرک باشید (منظور تمرین‌های با شدت بالا یا عرق کردن نیست؛ یک پیاده‌روی ساده هم قابل قبول است).
در آخر بازهم باید بگویم که رژیم‌ها جواب نمی‌دهند. آن‌ها می‌توانند باعث اختلال در خوردن شوند و به سلامت بدن شما آسیب برسانند. بهتر است بر خوردن انواع میوه‌ها و سبزیجات خوب تمرکز کنید و مطمئن شوید که شب‌ها به اندازه‌ی کافی می‌خوابید و بدن خود را به طور منظم حرکت می‌دهید.
شاید از این نوشته‌ها هم خوشتان بیاید
0 دیدگاه