استعفا از کار؛ چگونه بدون خراب کردن پل‌های پشت سرمان، از کاری استعفا بدهیم؟
تصمیم برای استعفا از کار، آسان نیست؛ قبول دارید؟ اینکه چگونه باید درخواست و استعفای خود را مطرح کنیم آن را سخت‌تر هم می‌کند. فرق هم نمی‌کند بخاطر یک فرصت شغلی جدید باشد یا مراقبت کردن از یک فرد عزیز یا حتی فقط دور شدن از محیط کاری سمی! دلیل شما هرچه باشد، با موجی از احساسات همراه است. در چنین شرایطی پیدا کردن بهترین راه برای اطلاع دادن و خداحافظی دشوار می‌شود.
حقیقت را بخواهید، شما باید بهترین کار را برای خودتان انجام دهید. این مسیر زندگی شماست و خب.. خیلی مهم است که کنترل آن را بدست بگیرید. ترک موقعیتی که شما را از پیشرفت شخصی و شغلی باز می‌دارد، گاهی اوقات همان چیزی‌ست که به آن نیاز دارید.
با این حال نباید یک موضوع را فراموش کنید. این دنیا کوچک‌تر از آن است که به نظر می‌رسد. به این سادگی نیست که خداحافظی کنید و فکر کنید دیگر گذرتان به آن آدم‌ها نمی‌خورد!
در اینجا قرار است یاد بگیریم که چطور درخواست استعفا از کار خود را مطرح کنیم و بهترین کار را برای خودمان انجام دهیم؛ بدون اینکه پل‌های پشت سرمان را خراب کنیم..
چگونه بفهمیم که زمان مناسبی برای استعفا از کار است؟
در اکثر مواقع اینطور نیست که شب بخوابیم و صبح به سرمان بزند از کارمان استعفا دهیم. هر چند این ایده هم وسوسه‌کننده است! :)) اما به طور کلی فرآیند پیچیده‌تری دارد.
اگر در مرحله‌ی تصمیم‌گیری هستید، اول باید بررسی کنید که چه موارد کلیدی در محیط کاری فعلی شما وجود ندارد. برای مثال فاکتورهایی مثل ارائه‌ی مزایا یا منعطف بودن شرکت نسبت به والدین شاغل. این فاکتورها می‌تواند برای هر شخص متفاوت باشد.
باید از خودتان بپرسید که آیا احساس می‌کنید در نقش فعلی خود به رسمیت شناخته شده‌اید و ارزشمند هستید یا نه. اگر عکس آن درست باشد و وضعیت شما با ماندن در این کار بدتر شود، این یک نشانه برای شماست که زمان خداحافظی فرا رسیده است. توصیه می‌شود هر ماه یا سه ماهی یک‌بار زمانی را اختصاص دهید و از خود بپرسید: «هدف من چیست؟ واقعا چه می‌خواهم؟ می‌خواهم برای چه کسی و کجا، چه کاری انجام دهم؟» این کار به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید زمان استعفا فرا رسیده یا خیر.
البته اگر تعارف را کنار بگذاریم، این روزها یک چیز در هر کاری حرف اول را می‌زند؛ بله پول! تصمیم‌گیری برای استعفا از کار باید از نظر مالی هم منطقی باشد. این تصمیم تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا شغل دیگری دارید؟ پس‌انداز کافی چه؟ خانواده حمایت‌تان می‌کند؟ اگر جواب‌تان به این سوال‌ها مثبت است، راحت‌تر می‌توانید تصمیم بگیرید.
از چه زمانی بهتر است در مورد تصمیم‌مان اطلاع بدهیم؟
بهتر است از دو هفته قبل از استعفا دادن، این موضوع را اطلاع دهید. اما این کار اجباری نیست و ممکن است شرایطی در زندگی یا محیط کار پیش بیاید که مجبور شوید زودتر آن را ترک کنید. (حتی ممکن است کارفرما بعد از اینکه به او اطلاع دادید، از شما بخواهد بلافاصله آنجا را ترک کنید.)
اگر با یک محیط کاری سمی سر و کار دارید، یا باید به سرعت برای مراقبت از یک کودک یا یکی از عزیزان‌تان یک قدم به عقب بردارید، باید کاری که لازم است را برای خود و خانواده‌تان انجام دهید. خوب است که از قبل اطلاع دهید اما همه‌گیری کرونا کاملا روشن کرد که در شرایط این چنینی وظیفه‌ی مراقبت بیشتر بر دوش خانم‌ها می‌افتد و ممکن است زمان کافی برای برنامه‌ریزی و اطلاع دادن وجود نداشته باشد.
با این حال استعفا از کار ناگهانی ممکن است بهترین تاثیر را بر جای نگذارد. شما نمی‌دانید در آینده ممکن است چه اتفاقاتی بیفتد. ممکن است دوباره قرار باشد برای این افراد یا در میان آن‌ها کار کنید. پس به طور کلی بهتر است اگر می‌توانید، به نشانه‌ی احترام و توجه به آن‌ها، از قبل اطلاع دهید تا رد پای خوبی از شما باقی بماند.
حتی اگر دل پری از رئیس‌تان دارید، بقیه‌ی افراد شرکت شما را تماشا می‌کنند. پس همیشه سعی کنید با همه محترمانه برخورد کنید. شما واقعا نمی‌دانید چه کسی مراقب نحوه‌ی خروج شماست و چه کسی می‌تواند شانس بعدی شما باشد. با این حال همانطور که گفتیم، اگر محل کار مسمومی دارید یا شرایط زندگی‌تان اجازه نمی‌دهد لازم نیست خودتان را مجبور به کاری کنید.
پس اگر ناگهانی از کار خود استعفا بدهیم اشکالی ندارد؟
واضح است که استعفا از کار بدون برنامه‌ریزی کامل برای حرکت بعدی تصمیمی نیست که به راحتی گرفته شود. اما مهم است که به سلامت روان خود توجه کنید. اگر افسرده، ناراحت و یا مضطرب هستید و در یک محیط مسموم کار می‌کنید ممکن است به نفع‌تان باشد که هرچه زودتر آنجا را ترک کنید.
اگر پولی در بانک دارید که باعث می‌شود بتوانید برای چند ماه بیکار بمانید تا برخی از مشکلات را حل کنید و آرامش را به فضای ذهن‌تان برگردانید، این کار را انجام دهید. بعد از آن می‌توانید برای مشاغل دیگر درخواست دهید. یک پس‌انداز دلگرم‌کننده به شما اجازه می‌دهد تا زمانی که لازم می‌دانید از کار کردن کناره‌گیری کنید.
اینکه چقدر باید پس‌انداز می‌کردید، به زمینه‌ی کاری شما و نیازهای مالی‌تان بستگی دارد. اما به طور کلی توصیه می‌شود سه تا شش ماه پس‌انداز کنید و اگر می‌خواهید یک کسب و کار جدید را از ابتدا شروع کنید، احتمالا دوازده ماه مناسب باشد.
آیا باید حضوری استعفا بدهیم؟
خب، شما به این نتیجه رسیده‌اید که می‌خواهید از کارتان استعفا دهید. این روزها که دورکاری بسیار عادی است، ممکن است متوجه شوید که می‌توانید از طریق تلفن یا نرم‌افزار زوم این کار را انجام دهید نه در یک جلسه‌ی حضوری.
اگر دنیای مجازی تنها گزینه‌ی شماست باید به همین شیوه عمل کنید. گاهی اوقات هیچ راه‌حلی وجود ندارد. اما اگر این گزینه را دارید که شخصا و حضوری تصمیم خود را مطرح کنید (و از نظر احساسی و فیزیکی خطری شما را تهدید نمی‌کند)، توصیه می‌شود حتما با رئیس خود ملاقات کنید و شخصا به او اطلاع دهید.
اگر نمی‌توانید حضوری این کار را انجام دهید، حتما از تماس‌های تصویری کمک بگیرید. همه‌ی ما می‌دانیم که از طریق متن نمی‌توانیم احساسات خود را به درستی منتقل کنیم. قطعا شما دوست ندارید رئیس‌تان تصور کند که اصلا برای‌تان مهم نیست که تیم را ترک می‌کنید! اگر شرکت شما از Zoom یا هر سیستم ویدئو کنفرانس دیگری استفاده نمی‌کند، بهترین گزینه‌ی بعدی شما تماس تلفنی است.
چگونه یک شغل مسموم را ترک کنیم؟
قبل از پاسخ این نکته را یادآوری کنم که تمام آنچه در اینجا گفته می‌شود فقط یک سری دستورالعمل‌های کلی برای استعفا از یک کار آزاردهنده است. قطعا شرایط هر شخص ممکن است متفاوت باشد. بهتر است قبل از استعفا با یک نفر که درک کاملی از شما و کارتان دارد و قابل اعتماد است، مشورت کنید.
هنگام ترک هر شغلی، بهتر است به رئیس خود اطلاع دهید که یک زمان را به صحبت کردن با شما اختصاص دهد. در آن جلسه به او بگویید که قصد چه کاری را دارید. می‌توانید چیزی شبیه به این بگویید: «از فرصتی که در اختیار من گذاشتید متشکرم. من چیزهای زیادی یاد گرفتم. قصد دارم تا دو هفته‌ی دیگر از این کار استعفا بدهم. آخرین روز کاری من ۹ بهمن خواهد بود.»
مجبور نیستید دلیلی برای رفتن خود بیاورید و لازم نیست محل کار بعدی خود را اعلام کنید. شما توضیحی به رئیس‌تان بدهکار نیستید!
می‌توانیم از یک شخص میانجی بخواهیم که در جلسه حضور داشته باشد
اگر نگران هستید که رئیس‌تان نسبت به استعفای شما واکنش خصمانه‌ای نشان دهد یا شما را تهدید کند، فرد مورد اعتمادی را همراه خود ببرید تا احساس امنیت داشته باشید. این شخص می‌تواند از افراد ارشد حوزه‌ی کاری شما یا حتی فردی از بخش‌های دیگر باشد. نکته‌ی کلیدی این است که عمیقا به او اعتماد داشته باشید تا بتواند در جلسه‌ی حضوری، ویدئویی یا تلفنی شرکت کند.
علاوه بر این اگر از نظر قانونی مشکلی ندارد می‌توانید مکالمات خود را ضبط کنید. در این مورد حتما از قوانین شرکت مطلع شوید تا بعدا مشکلی برای‌تان پیش نیاید.
اگر رئیس و همکاران خود را دوست داشته باشیم چه؟
اگر رابطه‌ی خوبی با رئیس خود دارید، کارتان آسان‌تر می‌شود؛ زیرا احترام واقعی در بین شما وجود دارد. رئیس شما ممکن است از رفتن‌تان ناراحت شود، اما با این حال به تصمیم‌تان احترام می‌گذارد و برای شما هیجان‌زده می‌شود.
البته نمی‌توانید نحوه‌ی واکنش رئیس‌تان را کنترل کنید، پس بهتر است همچنان برای بدترین‌ها آماده باشید. با آمادگی به جلسه بروید و تصمیم خود را به آن‌ها بگویید. اگر با آن‌ها احساس راحتی می‌کنید، می‌توانید گفت‌وگوی دقیق‌تر و دوستانه‌تری داشته باشید. تا جایی که می‌توانید مودب و حرفه‌ای باشید تا همه چیز به خوبی پیش برود.
پس دانستیم که..
این حق ماست به هر دلیلی تصمیم بگیریم کار خود را ترک کنیم. توضیحی به کسی بدهکار نیستیم و می‌توانیم ناگهانی این کار را انجام دهیم. اما ادب حکم می‌کند که اگر شرایطش را داریم، تقریبا از دو هفته قبل استعفای خود را اطلاع دهیم. بهتر است این کار به صورت حضوری صورت بگیرد و اگر احساس امنیت نداریم از شخص دیگری بخواهیم که در کنار ما باشد.
علاوه بر این‌ها همیشه بهتر است برای خودمان پس‌انداز داشته باشیم. این پشتوانه‌ی مالی باعث می‌شود خود را تحت فشار و آزار نگذاریم و به راحتی برای مدتی بدون کار کردن به زندگی ادامه دهیم. پس حتی اگر قصد استعفا از کارتان را ندارید، همیشه حواس‌تان به پر شدن قلک‌تان هم باشد!
شما چه تجربه‌های خوب یا بدی از ترک کردن کاری دارید؟ با به اشتراک گذاشتن این تجربه‌ها شاید بتوانیم به همدیگر کمک کنیم. پس آن را دریغ نکنید.
شاید از این نوشته‌ها هم خوشتان بیاید
0 دیدگاه