اصطلاحات رایج دنیای رمزارزها به زبان ساده
ارزهای دیجیتال؛ عبارتی که امروزه در فضای مجازی و زندگی روزمره با آن بسیار برخورد می‌کنیم و احتمالا از سر کنجکاوی گشت‌و‌گذاری در دنیای جذاب آن داشته‌ایم تا با آن آشنا شویم. دنیایی که روز‌به‌روز به محبوبیت و معروفیت خود می‌افزاید، اما تازه‌واردان ممکن است در دریایی از اطلاعات غرق شوند و با کلمات و اصطلاحاتی روبرو شوند که می‌تواند آن‌ها را از ادامه گشت‌و‌گذار در این دنیا منصرف کند. اکنون در این مقاله میخواهیم به‌معنای چند اصطلاح و کلمه این دنیای زیبا و دوست‌داشتنی بپردازیم تا آشنا شدن با این دنیا برایمان راحت‌تر شود.
ترید (Trade):
در اصلاح به معامله می‌گویند؛ یعنی به ازای خرید یک چیز، چیز دیگری بپردازیم. در بازار ارزهای دیجیتال به معامله رمزارزها با ارزهای فیات یا دیگر رمزارزها ترید می‌گویند. تریدر نیز به شخصی می‌گویند که این‌گونه معاملات را انجام می‌دهد و سعی می‌کند با پشتوانه دانایی و تجربه خویش اقدام به ترید کند و با تغییرات قیمت سود به‌دست بیاورد.
فیات (Fiat):
فیات به پول قانونی که ارزش خود را از دولت صادر کننده‌اش می‌گیرد می‌گویند. به‌طور مثال، از فیات‌های معروف می‌توان به دلار، یورو و… اشاره کرد.
پوزیشن تریدینگ (Position Trading):
این نوع معاملات به‌صورت ماهانه و هفتگی صورت می‌گیرند و تریدر‌ها با استفاده از تحلیل‌های فاندامنتال به انجام این معاملات می‌پردازند. این نوع ترید و معامله شباهت زیادی با سرمایه‌گذاری‌های قدیمی و سنتی دارد؛ به این صورت که یک کالا یا ملک و… را خریداری می‌کنند و منتظر افزایش قیمت و فروش آن می‌مانند.
سوئینگ تریدینگ (Swing Trading):
این نوع معاملات به‌صورت هفتگی انجام می‌شوند. معامله‌گران با استفاده از تحلیل‌های تکنیکال اقدام به بررسی نمودار‌ها و پیش‌بینی قیمت می‌کنند سپس به معامله می‌پردازند.
معاملات روزانه (Day Trading):
همان‌گونه که از اسم آن مشخص است، این نوع معاملات به‌صورت روزانه انجام می‌شوند. معامله‌گران با استفاده از نوسانات و تغییرات روزانه به کسب سود می‌پردازند.
اسکالپینگ (Scalping):
در این نوع معاملات نوسانات به‌صورت لحظه‌ای و چند دقیقه‌ای بررسی می‌شوند و در همین مدت زمان کم معامله صورت می‌گیرد. با توجه به ایت مسأله سود کمی نصیب تریدر می‌شود. در نتیحه تریدر نیاز دارد تا تعداد زیادی معامله به این طریق انجام دهد تا به سود مدنظر خودش برسد.
رمزنگاری (Cryptography):
به روشی می‌گویند که از آن برای محافظت و نگهداری اطلاعات از کد‌های امنیتی برای رمزنگاری استفاده می‌شود. این روش باعث می‌شود تنها کسانی به کد‌های امنیتی دسترسی دارند بتوانند آن‌ها را بخوانند.
رمز ارز (Cryptocurrency):
رمزارز به هر نوعی پول مستقل از هر بانک و مرجع می‌گویند. این پول به‌عنوان اطلاعات رمزگذاری‌شده و دیجیتالی عمل می‌کند. هم‌چنین برای تنظیم، ایجاد، و انتقال وجه از روش‌های پیچیده ریاضیات استفاده می‌شود.
کوین (Coin):
کوین به رمز‌ارز‌هایی می‌گویند که به‌صورت مستقل فعالیت می‌کنند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند. از جمله کوین‌های معروف می‌توان به بیت‌کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و ترون (TRX) اشاره کرد.
آلت‌کوین (Alt-Coin):
هر رمزارزی که به‌عنوان جایگزین بیت‌کوین وجود دارد را آلت کوین می‌گویند.
بیت‌کوین (Bitcoin):
بیت‌کوین اولین و محبوب‌ترین رمزارز موجود در بازار ارزهای دیجیتال است که به‌صورت غیر متمرکز و بدون دخالت شخص عمل می‌کند. این رمزارز دوست‌داشتنی در سال ۲۰۰۹ توسط شخص یا شرکتی ناشناس به اسم ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ایجاد شده است.
ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto):
فردی یا گروهی که پروتکل بیت‌کوین را ایجاد کرده و با موفقیت مسئله ارز دیجیتالی «دو بار خرج کردن» را حل کرده است.
بیت (BTC):
در سایت‌ها و پلتفرم‌های مختلف معاملات ارزهای دیجیتال رمزارزها را با نماد سه حرفی نشان می‌دهند؛ برای مثال BTC نماد بیت‌کوین است.
ساتوشی (Satoshi):
ساتوشی کوچک‌ترین واحد بیت‌کوین است. هر ساتوشی معادل ۰.۰۰۰۰۰۰۰۱ بیت‌کوین است.
بلاکچین یا زنحیره بلوکی (Blockchain):
بلاکچین به یک دفتر دیجیتالی مخصوص یک رمزارز می‌گویند که در آن تاریخچه تمامی معاملات ذخیره و ثبت می‌شود. این بلاک‌ها توسط امضا رمزنگاری به‌یک‌دیگر متصل می‌شوند. بلاکچین یک فناوری غیر متمرکز است؛ زیرا هیچ نسخه‌ای از آن در جای دیگری وجود ندارد.
بلاک (Block):
بلاک به پایگاه داده‌ای از کلیه معاملات انجام‌شده می‌گویند. هر بلاک تغییر ناپذیر و دائمی است. هر یک از این بلاک‌ها تمام معاملات را تا زمانی که پر نشده است نگهداری می‌کنند.
توکن (Token):
به ارز دیجیتالی که شبکه اختصاصی ندارد و روی شبکه دیگری راه‌اندازی شده باشد، توکن می‌گویند. مانند تتر که تقریبا بر بستر تمامی شبکه‌ها فعالیت می‌کند یا لینک که فقط دربستر شبکه اتریوم فعالیت می‌کند.
سکه پایدار (Stable Coin):
استیبل‌کوین به رمز‌ارز‌هایی می‌گویند که ارزش آن‌ها با یک دارایی ثابت برابر است. به‌طور مثال، تتر یک استیبل‌کوین است و ارزش آن به‌طور ثابت برابر یک دلار آمریکا است. این دسته از کوین‌ها با هدف کم‌تر کردن نوسانات بازار به وجود آمده‌اند و از سرمایه معامله‌گران در برابر نوسانات محافظت می‌کنند.
Initial Coin Offering) ICO):
اصطلاح Initial Coin Offering که به اختصار ICO گفنه می‌شود، به معنی عرضه اولیه سکه است و روشی برای تأمین مالی پروژه‌های مرتبط با ارز دیجیتال می‌باشد. در این روش سرمایه‌گذاران می‌توانند با استفاده از سایر رمزارزها و فیات بر روی پروژه‌های دلخواه خود سرمایه‌گذاری کنند و توکن‌های آن را از شرکت مربوطه خریداری کنند.
فورک (Fork):
به آپدیت شبکه یک رمزارز فورک می‌گویند. به‌طور نسخه دوم اتریوم یا ETH v2، یک فورک است.
هارد فورک (Hard Fork):
هارد فورک زمانی اتفاق می‌افتد که ماینرها تصمیم می‌گیرند قوانین جدیدی در خصوص رمزارزها ایجاد کنند. افرادی که با این قوانین جدید موافق هستند وارد فورک جدید می‌شوند. اما افرادی که مخالف هستند از همان نسخه و فورک قدیمی استفاده می‌کنند.
ماینینگ (Mining):
برای تولید رمزارزها و تأیید تراکنش‌ها از یک سری محاسبات ریاضی استفاده می‌شود. به این فرآیند که توسط دستگاه‌های مخصوص انجام می‌شود، استخراج رمزارزها یا همان ماین می‌گویند.
ماینر (Miner):
کامپیوتر یا تجهیزاتی که بر اساس یک‌سری محاسبات یک رمزارز خاص استخراج می‌کنند را ماینر می‌گویند.
هش (Hash):
به خروجی گفته می‌شود که از اطلاعات و داده‌های ورودی به‌دست می‌آید. الگوریتم‌های هش اطلاعات و داده‌های ورودی را را با هر اندازه‌ای باشد دریافت می‌کنند و به یک خروجی با اندازه‌ای ثابت تبدیل می‌کنند. این عبارت به این معنی است که از طریق هش نمی‌توان به داده‌های اصلی دست پیدا کرد.
نرخ هش (Hash Rate):
نرخ هش نشان‌دهنده این است که توان ماینر و عمل‌کرد آن چقدر است. در نتیجه، نرخ هش مهم‌ترین عامل در انتخاب دستگاه‌های استخراج یا همان ماینر به‌شمار می‌آید.
والت (Wallet):
والت به کیف‌پول شخصی برای نگهداری ارزهای دیجیتال می‌گویند که امکان دریافت و ذخیره‌سازی و ارسال رمزارز را فراهم می‌کند. والت‌ها به دو صورت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری وجود دارند. بعضی مواقع به کیفپولهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری سرد و گرم نیز می‌گویند.
کلید شخصی (Private Key):
کلید خصوصی به‌عنوان رمز عبور کیف‌پول‌ها به‌شمار می‌آید. این کلید به‌عنوان امضای دیجیتال شما به‌حساب می‌آید و هنگام خریدوفروش از آن استفاده می‌شود.
کیف‌پول داغ (Hot Wallet):
کیف‌پول گرم به‌نوعی از کیف‌پول‌ها می گویند که قابلیت اتصال به اینترنت را دارد و به‌عنوان یک برنامه تحت‌وب یا برنامه موبایلی در دسترس می‌باشد. کیفپولهای گرم در مقایسه با سایر کیف‌پول‌ها از امنیت پایینی برخوردار هستند. زیرا ممکن است هکرها از طریق اینترنت به این کیف پول دسترسی داشته باشند.
کیف پول سرد (Cold Wallet):
کیف پول سرد به‌نوعی از کیف‌پول‌ها می‌گویند که قابلیت اتصال به اینترنت را ندارند. این کیف‌پول‌ها را می‌توان به عنوان یک درایور USB مورد استفاده قرار داد. کیفپولهای سرد دارای امنیت بسیار بالایی می‌باشند. چرا که هکرها برای دسترسی به آن نیاز به دسترسی فیزیکی دارند که تقریبا غیرممکن است.
صرافی (Exchange):
صرافی به مرکزی گفته می‌شود که در آن مبادله یا خریدوفروش و معاملات مختلف ارزهای دیجیتال صورت می‌گیرد.
از جمله صرافی‌های معروف می‌توان به صرافی بایننس (Binance) که معروف‌ترین صرافی حال حاضر است اشاره کرد. هم‌چنین صرافی‌های دیگری مانند کوکوین (Kucoin) و کوینکس (Coinex) وجود دارند که در این زمینه به فعالیت می‌پردازند.
پامپ (Pump):
به رشد ناگهانی و سریع یک رمزارز، پامپ می‌گویند.
دامپ (Dump):
به نزول ناگهانی و سریع یک رمزارز، دامپ می‌گویند.
پامپ و دامپ (Pump&Dump):
پامپ و دامپ به زمانی می‌گویند که در آن گروهی از سرمایه‌گذاران تصمیم می‌گیرند که قیمت یک رمزارز را به‌صورت مصنوعی افزایش یا کاهش دهند؛ به این صورت که برخی از سرمایه‌گذاران در قیمت پایین اقدام به خرید یک رمزارز کرده و سپس شروع به تبلیغات دروغین می‌کنند. در نتیجه قیمت افزایش پیدا کرده و تقاضا بیشتر می‌شود. سپس این سرمایه‌گذاران در بالاترین قیمت اقدام به فروش کرده و قیمت آن دارایی کاهش پیدا می‌کند. در این میان افراد بی‌تجربه سرمایه خود را از دست می‌دهند و دچار ضرر بزرگی می‌شوند.
فومو (FOMO):
به ترس جا ماندن از رشد مارکت فومو می‌گویند.
فود (FUD):
فود به اخبار منفی و غیر‌رسمی و ناموثقی که اغلب نادرست هستند می‌گویند. فود‌ها معمولا برای ملتهب کردن بازار هستند.
اتریوم (Ethereum):
اتریوم، برنامه کاربردی زنجیره بلوکی است که دارای یک زبان برنامه‌نویسی داخلی بوده و به کاربران این امکان را می‌دهد تا دفترهای کل غیر متمرکز متناسب با نیازهای خاص خود بسازند. هم‌چنین برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها در این دفتر از قراردا‌دهای هوشمند استفاده می‌شود.
All Time High) ATH):
اصطلاح ATH که که مخفف کلمات All Time High است، به معنی سقف تاریخی است و به زمانی گفته می‌شود که یک رمزارز به بالاترین قیمت تاریخی خود می‌رسد.
All Time Low) ATL):
اصطلاح ATL که که مخفف کلمات All Time Low است، به معنی کف تاریخی است و به زمانی گفته می‌شود که یک رمزارز به پایین‌ترین قیمت تاریخی خود می‌رسد.
استخر استخراج (Mining Pool):
استخر استخراج زمانی ایجاد می‌شود که تعدادی از ماینرها قدرت محاسباتی خود را کنار هم برای انجام معاملات مورد نظر قرار دهند و در یک مکان قرار بگیرند. در این حالت پاداش ماینرها براساس میزان مشارکت بین کسانی که در استخر قرار دارند تقسیم می‌شود.
ارزش بازار (Market Cap):
مارکت کپ از ضرب قیمت فعلی ارز دیجیتال مورد نظر در تعداد کل ارزهای در گردش به‌دست می‌آید. رمزارزها بر اساس ارزش بازاری که دارند رتبه‌بندی می‌شوند.
ارزش بازار هر ارز دیجیتال را می توانید در وب‌سایت CoinMarketCap بررسی کرد.
تکنیکال (Technical):
تکنیکال به علم بررسی رفتار قیمت از روی تاریخچه آن به کمک نمودارهای مختلف و با ابزار‌های مخصوص می‌گویند.
وب‌سایت TradingView یکی از معروف ترین پلتفرم‌ها برای تحلیل تکنیکال است.
کندل استیک (CandleStick):
کندل استیک که به اصطلاح نمودار شمعی نیز به آن گفته می‌شود، نموداری است که در آن قیمت‌های بالا و پایین، باز شدن و بسته شدن یک دارایی در یک بازه زمانی مشخص نشان داده می شود.
فاندامنتال (Fundamental):
فاندامنتال به علم بررسی و ارزش‌گذاری بر اساس اطلاعات بنیادی هر پروژه مانند تیم سازنده، شرکت‌های هم‌کار، قراردادها و … می‌گویند.
حد ضرر (Stop Loss):
سرمایه‌گذاران اغلب با هدف افزایش قیمت سهم یا ارز دیجیتال اقدام به خرید آن می‌کنند. اما در بازارهای سرمایه روند حرکتی قیمت در هر لحظه در حال تغییر می‌باشد. در نتیجه باید در پایین قیمت خرید خود یک محدوده در نظر داشته باشند؛ به این محدوده قیمتی که برای خروج در نظر گرفته می‌شود، حد ضرر می‌گویند.
آدرس (Address):
آدرسی (آدرس رمزارز) که برای ارسال و دریافت تراکنش‌های رمزارزها در شبکه استفاده می‌شود.
بولیش (Bullish):
به یک بازار صعودی، بازار بولیش می‌گویند. بعضی مواقع نیز از لفظ گاوی نیز استفاده می‌شود.
بیریش (Bearish):
به یک بازار نزولی، بازار بیریش می‌گویند. بعضی مواقع نیز از لفظ خرسی نیز استفاده می‌شود.
جفت ارز (Pair):
جفت ارز به ارز پایه یک معامله را «جفت ارز» می‌گویند. به‌طور مثال ETH/USDT یعنی این‌که شما ETH را با USDT خریدوفروش می‌کنید.
دامیننس (Dominance):
دامیننس به سهم یک رمزارز (مثلا BTC) از مجموع مارکت‌کپ کل ارزهای دیجیتال می‌گویند.
ایردراپ (Airdrop):
ایردراپ به توزیع رایگان توکن‌های یک پروژه می‌گویند.
Decentralize Finance) DeFi):
دیفای به یک اقتصاد غیر متمرکز یا پروژه مالی که در کنترل هیچ شخص یا نهاد خاصی نیست می‌گویند.
Initial Exchange Offering) IEO):
IEO به فروش اولیه توکن‌های یک پروژه توسط صرافی متمرکز می‌گویند.
Initial DEX Offering) IDO):
IDO به فروش اولیه توکن‌های یک پروژه در یک صرافی غیرمتمرکز می‌گویند.
None Fungible Token) NFT):
ان‌اف‌تی به توکن‌های منحصر‌به‌فرد و بی‌همتا می‌گویند؛ توکنی که مثل یک اثر هنری یا یک سند فقط یک نسخه از آن موجود است و هر نسخه با دیگری تفاوت دارد.
سواپ (Swap):
سواپ به تعویض یک توکن با یک یا چند توکن دیگر می‌گویند.
قرارداد هوشمند (Smart Contract):
به یک قرارداد خود اجراشونده که توافقات آن به شکل کد نوشته شده است، قرارداد هوشمند می‌گویند.
به‌طور کلی این چند اصطلاح تنها می‌تواند به شما در فهمیدن سخنان و نوشته‌های مربوط به دنیای رمزارزها کمک کند. مانند هر تخصص دیگری، تنها دانستن اصطلاحات آن حوزه باعث ورود و آمادگی شما برای ورود به آن حوزه نمی‌شود؛ بلکه شما باید با مطالعه و تحقیق بیشتر و از همه مهم‌تر کسب تجربه، وارد این حوزه شوید تا بتوانید از آن لذت ببرید. امیدوار هستم تا با معرفی اصطلاحات فوق، کمی از مسیر نسبتا دشوار شما را هموار کرده باشم.
شما اصطلاح خاصی در دنیای رمزارزها می‌شناسید که جای آن در این مقاله خالی باشد؟ حتما در بخش دیدگاه‌ها به ما اطلاع دهید.
شاید از این نوشته‌ها هم خوشتان بیاید
0 دیدگاه