حانیه خانی در
زندگی
افزایش بهرهوری با ۳ تغییر اساسی!
با وجود اینکه ما همدیگر را ندیدهایم، اما من یک چیزی را در مورد شما میدانم: دوست دارید زمان بیشتری برای انجام کارهای مورد علاقهتان داشته باشید.
میخواهید زمان بیشتری را با عزیزان خود بگذرانید، به تعطیلات بیشتری بروید، زمان بیشتری را به سرگرمیهای خود اختصاص دهید و از هرچه مشغله و عجله است دوری کنید.
در قرن بیست و یکم، همهی ما کمی «گرسنهی زمان» هستیم!
ما ابزارها، دستگاهها و فناوریهایی داریم که به ما کمک میکنند کارهای خاصی را سریعتر انجام دهیم. با این حال مهم نیست چقدر تلاش کنیم، در آخر همیشه مشغولیم و در کار زیاد غرق شدهایم.
و برای حل این مشکل، اکثر مردم به دنبال ایدههای جدید هستند. آنها سعی میکنند عادتهای جدیدی را برای افزایش بهرهوری ایجاد کنند تا بتوانند کارها را سریعتر انجام دهند و زمان بیشتری داشته باشند. مشکل این است که اکثر این عادتهای جدید هم ما را تحت فشار میگذارند.
اگر به هر حال مشغول هستید و چیزهای بیشتری را به بشقاب زندگیتان اضافه میکنید، نتیجه آسان نیست، بلکه شما را تحت تاثیر قرار میدهند و سردرگم میکنند. در عوض، باید نگاه دقیقی به نحوهی زندگی خود بیندازید و از خود بپرسید: چه چیزی را میتوانستم حذف کنم؟
ممکن است فضای زیادی به خود بدهید
بسیاری از ما در حال حاضر انعطافپذیری بیشتری در برنامهی کاری خود نسبت به هر زمان دیگری در تاریخ داریم. افراد بیشتر و بیشتری کسبوکار خود را راهاندازی میکنند و هدفشان مستقل بودن است. به طور مشابه، تعداد فزایندهای از شرکتها فرصتهای کاری انعطافپذیر را ارائه میکنند، زیرا متوجه میشوند که این همان چیزی است که افراد بااستعداد به دنبال آن هستند.
این یک مزیت بزرگ است، زیرا به ما اجازه میدهد نحوهی استفاده از زمان خود را کنترل کنیم.
به جای اینکه ساعت ۹ وارد دفتر شویم و در ساعت ۵ از آن خارج شویم، حالا میتوانیم برنامهی کاری ایجاد کنیم که با سطح انرژی و نیازهای ما هماهنگ باشد.
تنها مشکل این است که اکثر مردم در این مقدار انعطافپذیری غرق میشوند.
نویسندهی این مقاله میگوید:
من در حین تحصیل و کارآموزی تمام وقت کسبوکار خودم را راهاندازی کردم. تقویم من پر بود: از ساعت ۵ تا ۷ صبح برای وبلاگم مینوشتم، ساعت ۸ به دفتر میرفتم، حدود ساعت ۵ آن را ترک میکردم، در دانشگاه سخنرانی میکردم، تا ساعت ۱۰ برای امتحاناتم درس میخواندم و بعد از آن به باشگاه میرفتم. آخر هفتهها هم، برای کسبوکارم وقت میگذاشتم یا مطالعه میکردم.
در ابتدای سال ۲۰۱۹، بالاخره کارآموزیام به پایان رسید. تحصیلاتم را رها کردم تا روی کسبوکارم تمرکز کنم. فکر کردم: «همین است! اکنون زمان زیادی دارم تا بالاخره کارها را انجام دهم و قدمهای بزرگی بردارم!»
میخواهید بدانید در عوض چه اتفاقی افتاد؟
من به یک رکود بزرگ رسیدم. هر روز صبح از خواب بیدار میشدم و نمیدانستم چه کار کنم. من میتوانستم هر کاری انجام دهم، اما در نهایت هیچ کاری انجام ندادم زیرا برنامه و نظم و ترتیب نداشتم. در گذشته برنامهریزی دقیقی داشتم و سعی میکردم از هر دقیقه حداکثر استفاده را ببرم. حالا، من ناگهان هر روز ۲۴ ساعت وقت داشتم، اما نمیدانستم چگونه از آنها به طور موثر استفاده کنم.
با نگاهی به گذشته، باید فورا سیستمها و برنامههایی را ایجاد میکردم. به جای اینکه به خودم اجازه بدهم بیش از حد انعطافپذیر باشم، باید برای یک فضای کار مشترک ثبتنام میکردم و پنج بار در هفته، هر روز در یک زمان خاص به آنجا میرفتم. من باید یک «برنامهی کاری ایده آل» ایجاد میکردم تا به من کمک کند تا بدانم چه زمانی روی کدام وظایف کار کنم. من باید اهداف ماهانه، هفتگی و روزانهی خاصی را تعیین میکردم تا به من کمک کند در مسیر مورد نظرم باقی بمانم.
اما من این کار را نکردم زیرا نمیدانستم.
اما شما انجام دهید.
بنابراین اگر تا به حال متوجه شدهاید که در تلاش برای استفادهی حداکثری از زمان خود هستید، توصیه میکنم مقداری از آزادی خود را با قوانینی مبادله کنید که به شما کمک میکنند از اتلاف وقت گرانبهای خود جلوگیری کنید.
… اما ممکن است «فضای سفید» را هم نداشته باشید
دومین عادت رایج این است که سعی کنیم از هر دقیقهی روزهایمان بهترین استفاده را ببریم. بنابراین بسیاری از ما سعی میکنیم همیشه بازدهی زیادی داشته باشیم و مشغلهی کاری را به عنوان نشان افتخار میپوشیم.
با این حال، تحقیقات نشان میدهند که مدت زمان ایده آل کار روزانه حدود ۵ تا ۶ ساعت است. اگر در حال تکمیل کارهای ذهنی خستهکننده هستید، سطح تمرکز و انرژی شما ممکن است بعد از ۲ تا ۳ ساعت کاهش یابد.
در واقع، بسیاری از ما حتی نمیتوانیم بیش از پنج ساعت در روز تمرکز کنیم.
۸ ساعت کار کردن در روز برمیگردد به قرن هجدهم. در آن زمان، منطقی بود که ساعتهای بیشتری کار کنیم، زیرا ساعات کار بیشتر برابر بود با افزایش بهرهوری و پول بیشتر.
اما این برای جوامع کاری امروزی صادق نیست. بسیاری از ما اگر به خود اجازه دهیم مرخصی بیشتری داشته باشیم بهتر عمل میکنیم، خلاقتر خواهیم بود و حتی مشکلات را سریعتر حل میکنیم.
بنابراین کاری که میتوانید انجام دهید این است: فضای سفید بیشتری به تقویم خود اضافه کنید.
به جای اینکه هر دقیقه از تقویم خود را با جلسات، اهداف و مسئولیتها پر کنید، زمان بیشتری را به هیچکاری نکردن اختصاص دهید تا بتوانید استراحت کنید و نفس بکشید.
هنگام برنامهریزی روز کاری، مقداری «فضای سفید» در برنامهی خود بگذارید. اگر میدانید شش ساعت برای انجام کارها وقت دارید، انتظار نداشته باشید که شش ساعت کار کنید. توقع حداکثر چهار ساعت را داشته باشید.
همیشه اتفاقات اینچنینی میافتند. ممکن است اتصال اینترنت شما قطع شود، ممکن است قهوهتان بریزد، ابزاری که میخواهید استفاده کنید ممکن است کار نکند و … .
همهی ما میدانیم که تمام کردن یک روز کاری با لیست ناقص کارهایی که باید انجام میشد، چه حس بدی دارد. بیایید سعی کنیم این احساس بد را از خودمان دور کنیم و انتظار نداشته باشیم همیشه بتوانیم ۱۰۰٪ کارها را انجام دهیم.
فضای سفید بیشتری اضافه کنید. انتظار حواسپرتی را داشته باشید. اگر آنها اتفاق نیفتادند، همچنان میتوانید به انجام کارها ادامه دهید. در طول روز استراحتهای خودخواستهی بیشتری داشته باشید تا بتوانید با ذهنی سرحال به میز کار خود بازگردید. به جای پیمایش احمقانه در رسانههای اجتماعی، از استراحتهای خود برای پیادهروی، تمرینات تنفسی یا مدیتیشن کوتاه استفاده کنید.
بیشتر اوقات، آن استراحتهای کوچک میتوانند به ما کمک کنند تمرکز و انرژی خود را دوباره به دست آوریم.
فراموش نکنید که در برنامهریزیهای هفتگی و ماهیانه هم فضای سفید را اضافه کنید.
از این مفهوم کمک بگیرید: روزهای تمرکز، بافر و آزاد را برنامهریزی کنید.
در روزهای تمرکز، کارهایتان را انجام دهید. در این روزها میتوانید روی فعالیتهای پولساز کار کنید، بنویسید و هر کار مهم دیگری را انجام دهید.
روزهای بافر برای کار مدیریت و آمادهسازی است. این میتواند شامل انجام کارهای آزاردهنده و کار روی کسبوکارتان باشد. این وظایف در روز تمرکز، بیش از حد حواستان را پرت میکنند یا وقتگیر خواهند بود، اما بسیار مهم هستند و باید به آنها رسیدگی شود. به حسابداری یا مالیات، پاسخ دادن به ایمیلها و غیره فکر کنید.
در روزهای آزاد وقت این است که به کار فکر نکنید و فقط استراحت کنید. لوازم کار یا لپتاپ خود را در دفتر بگذارید و به آنها دست نزنید. این روزها میتوانند تعطیلات آخر هفته یا مناسبتهای خاص با عزیزان مثل تولد یا سفر باشند.
نویسنده میگوید که در گذشته همیشه سعی میکرده است در هر روز کارهایی را انجام دهد. او احساس میکرده که بسیار کارآمد است، اما واقعیت این بوده که فقط به خودش خیانت میکرده است.
شما به سختی میتوانید یک کار مهم را در ۳۰ دقیقه انجام دهید. آنچه در عوض اتفاق میافتد این است که خود و سیستم عصبیتان را تحت فشار قرار میدهید. به علاوه، جدا شدن از محل کار و لذت بردن از بقیه روز سختتر میشود.
پس مهم است که زمانهایی آزاد را برای خود در نظر بگیرید. این به شما کمک میکند دوباره شارژ شوید و الهامهای جدید پیدا کنید. در نتیجه قدمهای بزرگتری برمیدارید.
شما آنطور که باید از تکنولوژی استفاده نمیکنید
رسانههای اجتماعی به ما اجازه میدهند بهروز بمانیم، یاد بگیریم و ارتباط برقرار کنیم، و حتی مخاطبان، برندها و کسبوکارهایی را بسازیم که بتوانیم از خانههایمان راحت آنها را اداره کنیم. ما الان فرصتها و گزینههای بیشتری برای مستقل بودن و ایجاد زندگیای داریم که واقعا از آن لذت ببریم.
اما بیشتر مردم استفادهی درستی از رسانههای اجتماعی ندارند و فقط دکمهی رفرش را فشار میدهند تا حواس خود را از واقعیت و کاری که باید انجام دهند منحرف کنند.
به جای استفاده از فناوری به نفع خود، به آن اجازه میدهید که سر راه شما قرار بگیرد. مشکل این است که شما هرگز بررسی رسانههای اجتماعی، ایمیلها یا اخبار خود را تمام نمیکنید. همیشه چیزهای بیشتری برای پیمایش وجود دارد.
و به همین دلیل است که باید مجموعهای از قوانین را برای خودتان ایجاد کنید تا مطمئن شوید که این ابزارهای قدرتمند وقت گرانبهای شما را نمیگیرند و در واقع به شما کمک میکنند تا زندگی بهتری داشته باشید.
برای افزودن ارزش، خلاق بودن و تولید چیزی معنادار، نیاز دارید بدون حواسپرتی تلاش کنید. اگر هر ۱۰ دقیقه تلفن یا ایمیلهای خود را چک کنید، هیچ شانسی برای افزایش بهرهوری ندارید. خیلی از ما باید حداقل ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بر روی یک کار خاص تمرکز کنیم تا در فرآیند آن غوطهور شویم و بتوانیم ادامه دهیم.
دستگاههای اطراف شما میتوانند همراهان قدرتمندی باشند، اما در عین حال بزرگترین دشمنانتان هم هستند. اگر واقعا میخواهید کارها را انجام دهید، همهی اعلانها را خاموش کنید. در حالت ایدهآل بهتر است فقط در زمانی که به آنها نیاز دارید، یک سری صفحات یا ابزارها را بررسی کنید. مطمئن باشید چیزی را از دست نمیدهید و بخاطر چک نکردن آنها از دنیا عقب نمیمانید!
اگر میخواهید ایمیلهایتان را چک کنید، برنامهی ایمیل را باز کنید. وقتی کارتان تمام شد آن را ببندید و تا دفعهی بعد که دوباره آن را باز میکنید هیچ ایمیلی نبینید. بیشتر مردم در حالت اضطراب دائمی به سر میبرند، زیرا میترسند اخبار، اعلانها و بهروزرسانیها را از دست بدهند. این کار شما را آسیبپذیر و عصبی میکند.
به خود اجازه دهید گاهی اوقات دستگاهها و اعلانهایتان را نادیده بگیرید.
«وقفههای تکنولوژی» را به زندگی روزمرهتان اضافه کنید تا کارهایی را انجام دهید که به اینترنت مرتبط نیستند. این میتواند عصر، صبح یا بخش خاصی از تعطیلات آخر هفتهی شما باشد.
از این زمان برای مطالعه، نقاشی کشیدن، آواز خواندن، گوش دادن به موسیقی مورد علاقهتان، راه رفتن، خوردن وعدههای غذایی مورد علاقهتان، بوسیدن، بغل کردن، یا فقط در لحظه بودن استفاده کنید.
شاید از این نوشتهها هم خوشتان بیاید
0 دیدگاه